Uznanie długu – czynność dłużnika dokonana wobec
wierzyciela, z której wynika chęć zapłaty długu lub przynajmniej
przyznanie istnienia obowiązku spełnienia świadczenia. Uznanie długu
przed upływem terminu przedawnienia prowadzi do jego przerwania.
Uznanie roszczenia przedawnionego jest prawnie bezskuteczne, albowiem
dla zniesienia skutków przedawnienia niezbędne jest wyraźne zrzeczenie
się przez dłużnika prawa skorzystania z tego zarzutu. Uznanie długu ma
istotne znaczenie dowodowe w sferze procesu cywilnego, albowiem
wierzyciel przedstawiający dowód uznania długu przez dłużnika nie musi
wykazywać w inny sposób istnienia swej wierzytelności. Dłużnika obciąża
wówczas powinność wykazania, że uznana wierzytelność w rzeczywistości
nie istnieje.
W nauce prawa wyróżnia się:
tel. 503 470 580
W nauce prawa wyróżnia się:
- uznanie właściwe, które jest umową zawartą pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, w której strony ustalają, że istnieje pomiędzy nimi dług o określonej wysokości i terminie płatności, oraz
- uznanie niewłaściwe będące każdym innym zachowanien dłużnika, z którego wynika świadomość istnienia długu oraz obowiązku jego zapłaty. Należą tu wszelkiego rodzaju prośby o prolongatę zadłużenia, rozłożenie na raty, umorzenie części długu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.